-Ειρήνη-
09-02-2020 @ 08:18 | Πολύ όμορφο το ποίημά σου, θυμίζει κάπως παραδοσιακό τραγούδι με την προσωποποίηση του αέρα. Κι αν αυτός μιλούσε στ' αλήθεια, κι έκανε αυτό που του ζητούσες, θα σου έλεγε ίσως:
Αφού τόσο το θέλησες και με παρακαλούσες
πήγα σε κείνη κι έκανα τη χάρη που ζητούσες,
χθες στην αυλή της ήμουνα, εκεί, κατά το δείλι
τη ρώτησα αν θα 'θελε μήνυμα να σου στείλει.
Κι αυτή μου μήνυσε να πω ότι σε αγαπάει
στη σκέψη σου η καρδούλα της τρελά γοργοχτυπάει,
μου 'πε να μην ανησυχείς, ο χρόνος θα περάσει,
κοντά σου γρήγορα θα 'ρθει για να σε ησυχάσει...
Και μετά θα έφευγε για να μεταφέρει άλλα μηνύματα σε άλλους ανθρώπους, άλλα μέρη... | |
