| |
Τηλεφώνησέ μου για το πόσο να μου πεις πως μ' αγαπάς
σαν πνοή ανέμου να σε νοιώσω το κορμί μου ν' ακουμπάς.
Tηλεφώνησέ μου για το πόσο να μου πεις πως μ' αγαπάς
τ' άστρα θησαυρέ μου να στα στρώσω
λάφυρα πολέμου προς στο μέρος της καρδιάς.
Το τηλέφωνό μου περιμένω να χτυπήσει
μια ψυχούλα να ριγήσει που την πλήγωσες πολύ.
Το βαρύ καημό μου μια για πάντα να το σβήσεις
κι όλον να με πλημμυρίσεις μ’ ένα πέλαγο στοργή.
Στο τηλέφωνό μου που ελπίζω να χτυπήσει
την ανήλια να φωτίσει της ζωής μου φυλακή,
πάθος κι όνειρό μου, αθεράπευτη μου φθίση
που δεν λέει να μ’ αφήσει, πόσο θέλω νά’ σαι συ.
Κρινοδάχτυλή μου, φεγγαράκι στο σκοτάδι το βαθύ
άκου τη φωνή μου σαν ρυάκι πριν το δάκρυ μου χυθεί.
Κρινοδάχτυλή μου, φεγγαράκι στο σκοτάδι το βαθύ
έλα πια μαζί μου το φαρμάκι
στην παλιοζωή μου να μην πίνω σαν κρασί.
Το τηλέφωνό μου περιμένω να χτυπήσει
μια ψυχούλα να ριγήσει που την πλήγωσες πολύ.
Το βαρύ καημό μου μια για πάντα να το σβήσεις
κι όλον να με πλημμυρίσεις μ’ ένα πέλαγο στοργή.
Στο τηλέφωνό μου που ελπίζω να χτυπήσει
την ανήλια να φωτίσει της ζωής μου φυλακή,
πάθος κι όνειρό μου, αθεράπευτη μου φθίση
που δεν λέει να μ’ αφήσει, πόσο θέλω νά’ σαι συ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
