| Δεν αντέχω ούτε ώρα να μη σε σκεφτώ
σ’ έχω μέσα στο μυαλό μου σίδερο καυτό.
Μού’ φυγες και μοιάζω τώρα ρέστος και ταπί,
ράκος άχρηστο του δρόμου δίχως προκοπή.
Τα μάτια σου δεν με κοιτάξανε
και στον καιάδα με πετάξανε
τα χείλη σου δεν με φιλήσανε
και μπρος στ‘ απόσπασμα με στήσανε.
Μα σ’ αγαπώ τρελή λατρεία μου
εσύ χαράζεις την πορεία μου
μες στα όνειρά μου μίλια χώρια μου
λουλούδια στρώνεις στ’ ανηφόρια μου.
Η μορφή σου με βουλιάζει σ’ αναστεναγμούς
και στις φλέβες μου αυξάνεις χίλιους τους σφυγμούς.
Μού’ γινες βαρύ μαράζι που με τυραννά
κι απ’ τις φλόγες σου με φτάνεις σ’ άστρα μακρινά.
Τα μάτια σου δεν με κοιτάξανε
και στον καιάδα με πετάξανε
τα χείλη σου δεν με φιλήσανε
και μπρος στ‘ απόσπασμα με στήσανε.
Μα σ’ αγαπώ τρελή λατρεία μου
εσύ χαράζεις την πορεία μου
μες στα όνειρά μου μίλια χώρια μου
λουλούδια στρώνεις στ’ ανηφόρια μου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|