Μέσα στο γλυκό χάραμα μια ξαστεριά απλωμένη
στα μήκη τα πλάτη τ' ουρανού λευτερη αρμενίζει
από το φεγγαρι τ' ασημί δηλώνει πολιορκημένη
και το καθαριο βλέμμα της εκείνη του χαρίζει ....
στο διάφανο τ' ουρανού ,στο μπλε του βαρύ χιτώνα
εκείνη γράφει "σ' αγαπω" κι όλο το γύρο φέρνει
εκείνο της λέει "μην βιάζεσαι κι έχουμε χειμώνα "
μα η ξαστεριά επιμονη το στόχο της καταφέρνει
έριξε όλη τη λάμψη του , την ξαστερια να λούσει
να μην την πιάνουν"οι χρησμοί" ,το φθονερο το μάτι
της είπε λογια ερωτικά που ήθελε αυτή ν' ακούσει
κι εκείνη το αποστόμωσε με της καρδιάς γινάτι ....
στου ερωτα το αντάμωμα η πλάση λάμπει όλη
κι η ξαστεριά ορκίστηκε για μια αγάπη αιώνια
κι η χαραυγή "βάφτισε" ηλιόλουστη την πόλη
πρωτου ο κουτσό Φλεβαρος μας"πνίξει" με χιόνια .
...στου ερωτα το αντάμωμα η πλάση λάμπει όλη
κι η ξαστεριά ορκίστηκε για μια αγάπη αιώνια...
Πανέμορφη γραφή!!! ::yes.:: ::up.::
...και έμπνευση!!! ::love.::
