| |
Από μπροστά μου συ περνάς
αδιαφορία με κερνάς
σταλιά δεν με προσέχεις.
Είσ’ ατελείωτος βραχνάς
πώς το μπορείς και με ξεχνάς
σκληρή καρδιά που έχεις.
Σ’ άλλα στέκια τριγυρνάς
κι εμένα δεν αντέχεις.
Τα όνειρά μου πέταξες μες στα σκουπίδια
και κάρφωσες στα στήθη μου λεπίδια.
Μα δεν αντέχω χώρια σου ούτε μια μέρα
κι ας μού’ γινε η σκέψη σου φοβέρα.
Σ’ έχω ανάγκη γύρισε δω πού’ μαι πέρα
να μην είμαι ναυάγιο σε ξέρα.
Γοργά στους δρόμους περπατάς
σαν γόπα με ποδοπατάς
και δε μου ρίχνεις βλέμμα.
Αγάπη συ της απονιάς
πού’ σαι για μένανε χιονιάς
έχεις χολή για αίμα.
Με καταφρόνια με κοιτάς,
μεγάλο είσαι ψέμα.
Τα όνειρά μου πέταξες μες στα σκουπίδια
και κάρφωσες στα στήθη μου λεπίδια.
Μα δεν αντέχω χώρια σου ούτε μια μέρα
κι ας μού' γινε η σκέψη σου φοβέρα.
Σ’ έχω ανάγκη γύρισε δω πού’ μαι πέρα
να μην είμαι ναυάγιο σε ξέρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
