| |
Κάποτε γνώρισα
μια Στέλλα
σ' ένα παγκάκι
στην Καστέλλα
Ήταν ωραία
μα σιωπηλή
κοιτούσε πέρα
ώρες σκεφτική
ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΤΙ ΣΟΥ ΕΛΕΙΨΕ
ΚΑΙ ΝΙΩΘΕΙΣ
ΣΑΝ ΝΑ ΕΦΤΑΣΕΣ
ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ;
ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ
ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΚΛΕΨΕ
ΚΑΙ ΨΑΧΝΕΙΣ
ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ;
Μέρα και νύχτα
με βλέμμα κενό
άδεια αγκαλιά
στόμα κλειστό
Δεν θέλει λόγια
ούτε συντροφιά
Συνήθισε χρόνια
στη μοναξιά
ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΤΙ ΣΟΥ ΕΛΕΙΨΕ
ΚΑΙ ΝΙΩΘΕΙΣ
ΣΑΝ ΝΑ ΕΦΤΑΣΕΣ
ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ;
ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ
ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΚΛΕΨΕ
ΚΑΙ ΨΑΧΝΕΙΣ
ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ;
Κι αν αλλάξεις
την ταυτότητα
μην αλλάξεις
προσωπικότητα
Κι αν σε τρομάζει
αυτό που κοιτάς
δώσε το χέρι
σ' αυτό που αγαπάς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
