| Μπαίνω μέσα στο κενό, μα πιο άδειος είμαι εγώ απ' όλους …
Τα όνειρα καθώς πετώ, αντιγράφω και ξεχνώ τους ρόλους…
Μια φορά κι ένα καιρό, σ' αγαπούσα πιο πολύ απ' όλους…
Τώρα βρίσκομαι αλλού, μάλλον σ' άλλους ουρανούς και κόσμους…
Και τίποτα για μένα τώρα δεν μετρά..
Για μίλα μου, για άγγιξε, για πόνεσε με…
Ανίκητος, είναι ο έρωτας για όσους κλαίνε..
Οι άνθρωποι στα όνειρα μέσα πονάνε…
Οι άνθρωποι αυτά που έζησαν, ξανά ζητάνε…
Και τίποτα δεν περιμένεις στην σιωπή...
Την τεράστια διαφορά, πάντα κάνει η καρδιά, κι ας χάνει…
Ταξιδεύοντας στην γη, μια και μόνη διαδρομή, στα λάθη…
Η δική μας διαδρομή, είχε δρόμους με καρφιά κι αγκάθια…
Άλλοι ήταν τυχεροί, φτάσαν πρώτοι στην κορφή και στ' άστρα…
Και τίποτα δεν είναι τόσο απλό…
Κ. Δ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|