| |
Χάθηκες στα ξαφνικά στο κρύο και την μπόρα,
την καρδιά μου έκανες μια μάνα μαυροφόρα.
Δεν περίμενα ποτέ φαρμάκι να μου δώσεις,
του ντουνιά τα βάσανα σε μένα να φορτώσεις.
Μακριά σου δεν μπορώ μισό λεπτό να ζήσω,
είσαι στην ανάσα μου αγέρι πελαγίσιο.
Στις στιγμές της μοναξιάς στων χρόνων μου το διάβα
γίνονται τα μάτια σου στη θύμησή μου λάβα,
που‘ χουνε κι ας μού’ φυγες την ύπαρξή μου σκλάβα
και με ταξιδεύουνε στ’ ονείρου την Ιάβα.
Μία κόλαση περνώ αφότου έχεις φύγει
και καημός αγιάτρευτος σαν νύχτα με τυλίγει.
Χίλια τόσα όνειρα τα πέταξες στη λήθη
και μαχαίρι κοφτερό μου κάρφωσες στα στήθη.
Μακριά σου δεν μπορώ μισό λεπτό να ζήσω,
είσαι στην ανάσα μου αγέρι πελαγίσιο.
Στις στιγμές της μοναξιάς στων χρόνων μου το διάβα
γίνονται τα μάτια σου στη θύμησή μου λάβα,
που‘ χουνε κι ας μού’ φυγες την ύπαρξή μου σκλάβα
και με ταξιδεύουνε στ’ ονείρου την Ιάβα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
