| |
Η απαλή σαφήνεια του φωτός
τη στιγμή της ανατολής
με κάνει να φοβάμαι τη διαύγειά του
περισσότερο από τις σκιές.
Είναι η στιγμή της εξιλέωσης των ψυχών
γιατί τότε δε μπορούν
να κρυφτούν πουθενά.
Η ασαφής λαμπρότητα των κρίνων,
σα να προέρχεται
από πανίδα άλλου κόσμου,
θαμπώνει το βλέμμα μου γιατί τότε
αδυνατώ να ξεχωρίσω τα χρώματα
Η βροχή είναι σαν μια άρπα
με τεράστιες χορδές
άλλοτε μαλακές και άλλοτε σκληρές
κι όταν το ψύχος πλακώνει τη ψυχή
γίνεται απαλό χιόνι.
Ο λευκός μανδύας
αντανακλά το ψύχος των ψυχών
κι όταν μετά τη θύελλα
έρχεται η βροχή ,γίνεται χαλάζι.
Η τονωτική χαρά του νερού
με την απαλότητά του χιονιού
ευφορία γεμίζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
