| |
| | Tου μάγου τη φωτιά (μαγικό ραβδί) |  | | |
Τα ‘χα μου βρήκα αφορμή, για αυτή την ιστορία
ένα κλαδί στα χέρια μου, που βρέθηκε, ελιάς,
δεν ήταν κάτι φοβερό, υψίστης σημασίας,
το βρήκα στα καυσόξυλα, μιας… κάποιας, γειτονιάς
Μα κάπως τ’ αγάπησα, το είδα να ακμάζει
και την μαγεία μέσα του, να δείχνει, να εκφράζει
έτσι λοιπόν το φρόντισα, του ‘δωσα σημασία,
κι εκείνο με αντάμειψε, με ποιητική αξία.
Έγινε μαγικό ραβδί που τη φωτιά ορίζει
όντας κι αυτό καυσόξυλο ήξερε τι αξίζει
ζώστηκε με τα χρώματα, και μες στη πανουργία
ώστε να βγάζει και φωτιά, με τρόπο σαν… μαγεία
Αυτό, θρύλοι το ζώσανε κι εκεί στην εξορία,
φτάνει στα χέρια ενός παιδιού, (φανταστική ιστορία)
στην ήπειρο της Αφρικής, σε μια φυλή των ντόπιων,
και να σου μαγικό ραβδί, σε μαγικό είναι τόπο(ν).
Τότε αρχίζει το παιδί, να παίζει με μανία
ανακαλύπτει την φωτιά, που βγαίνει με μαγεία
κι όλοι οι ιθαγενείς κοιτάνε μαγεμένοι
σα να αντικρίζουνε θεό, που σε αυτούς πηγαίνει
Έτσι τον ντύνουν με τιμές τον υπακούν στα πάντα
περνάν τα χρόνια, το παιδί, πια το μετράν για άντρα
είναι ο μάγος της φυλής, γέμισε αλαζονεία
κανείς δεν τον παράκουσε στην ως εδώ πορεία
Μα μία νύχτα σαν αυτές που φέρνει ο χειμώνας
το κόλπο μες στη Πανουργιά, είχε εξαντληθεί
κι έτσι και εξαντλήθηκε κι φλόγα από μαγεία
τελείωσε και χάλασε το μαγικό ραβδί
Οι ιθαγενείς αγχώθηκαν άρχισαν να ρωτάνε
κι νεαρός δεν ήξερε απάντηση καμιά
έτσι μονάχος έφυγε κι οι ντόπιοι να γελάνε
αυτός σιγοψιθύρισε "θα ξαναρθώ μετά"
Περπάτησε πάρα πολύ άλλαξε πολιτεία
και στο χωριό που έφτασε, σκλαβώθηκε εκεί
τον ‘στειλαν πλέον για δουλειά σε κάτι ορυχεία
και όνομα του δώσανε το βάπτισαν Χακίμ
Ένας φρουρός στη βάρδια, έτυχε να καπνίζει
θυμήθηκε τη φλόγα του, το πνεύμα του ξυπνά
τον αναπτήρα έκλεψε και πριν το καταλάβουν
είχε μαζέψει από αυτούς καμία δεκαριά
τα βράδια δε κοιμότανε μελέταγε τη φλόγα
τον αναπτήρα έψαχνε να βρει πως λειτουργεί
κι όπως ένα φύλλωμα στον άνεμο είναι κόντρα
έτσι η πανουργία του έχει απογειωθεί
Μία σακούλα έκλεψε γεμάτη αναπτήρες
και δύο χρόνια πέρασε σ’ αυτή τη φυλακή
ως που μια μέρα απρόσεκτα δε κλείσαν το κελάρι
και ο Χακίμ κατάφερε να απελευθερωθεί
Τέσσερις μήνες έφτασαν για να γυρίσει πίσω
μαζί με τη μαγεία του (σε τσάντα να κρατά)
σαν έφτασε στο σπίτι του, τους μοίρασε τα πάντα
κι όλοι υποκλίθηκαν στου μάγου τη φωτιά .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
Αγιοβλασιτης
22-02-2020 @ 16:52 | ..πολύ ιδιαίτερο..
::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | | CHЯISTOS P
22-02-2020 @ 20:06 | Με παραμύθιασες και με μάγεψες αγαπητέ μου Σταμάτη, μα γι' αυτό δεν φταίει το μαγικό ραβδί, αλλά η μαγική σου πένα. ::theos.::
Μου θύμισε λίγο και το : https://www.youtube.com/watch?v=VmFAVXSkPL4
Γεια σου φίλε μου ! έχεις πολλά και μεγάλα χαρίσματα !
(εκτός ίσως από αυτό του ...τσαγκάρη !) ::laugh.:: | | Μαυρομουστάκης
22-02-2020 @ 22:07 | ::1255.::
Ακριβώς το ίδιο έργο που μας παραπέμπει ο Χρήστος, μου θύμισε το αφηγηματικό σου ποίημα. | | -Ειρήνη-
23-02-2020 @ 08:24 | Ωραίο το παραμυθοποίημά σου, και η ιστορία και ο τρόπος που την αφηγήθηκες, τέλειος ο Χακίμ με το μαγικό μυαλό του! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
