Ενδιαφέρον το λογοπαίγνιο-ιστορία σου, Μάικ, αν και αινιγματικό, το καταλαβαίνω ως εξής: ένα λάθος - αποτέλεσμα υπέρμετρων προσδοκιών οδηγεί σε οδυνηρές συνέπειες, την αυτοκριτική, την προσπάθεια επανόρθωσης και την τελευταία στροφή, στην παρένθεση της οποίας βρίσκεται ο καλύτερος στίχος του ποιήματος. Και ο τίτλος με την έννοια της υπενθύμισης της μη επανάληψης.
