| |
Μάϊκ Χίτζ
24-02-2020 @ 14:24 | https://www.youtube.com/watch?v=fcCjJ67nlBs | | Γιάννης Κατράκης
24-02-2020 @ 16:37 | Εν τω μεταξύ, οι μέρες μας ξόδευαν το φως τους άσκοπα…
Κι οι νύχτες μας σκόρπιζαν στους τέσσερις ανέμους…
Και ξέφτιζαν...
Πανέμορφο Mike !!!!
Καλή βδομάδα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | -Ειρήνη-
25-02-2020 @ 08:38 | Γκριζόμαυρο το ποίημά σου, Μάικ, με εικόνες ασταμάτητης φθοράς, στη χαμένη άνοιξη, στο σπίτι, στη σχέση τους... είναι σαν όλα να καταρρέουν. Αυτός το βλέπει και το αποδέχεται, αυτή το βλέπει αλλά το αρνείται. "όταν ξημερώσει, θα λησμονηθώ": σα να μην υπήρξε ποτέ. Μετά τη μάντρα ο κισσός θα επεκταθεί στο σπίτι, αν δεν τον σταματήσει κάποιος και δε φαίνεται να υπάρχει η θέληση για κάτι τέτοιο... | | Μάϊκ Χίτζ
25-02-2020 @ 09:16 | Ειρήνη !!!
Σ΄ ευχαριστώ πολύ για το όμορφο και αναλυτικότατο σχόλιό σου, που εμβαθύνει στη σκέψη μου και την προεκτείνει !!!
::hug.:: ::love.:: ::hug.:: | | Μάϊκ Χίτζ
27-02-2020 @ 03:10 | Σας ευχαριστώ όλους!!!
::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
