| |
Ξένη.. μες στο ίδιο μου το σπίτι
Μ' έχει καταντήσει η σκιά σου
Ψάχνοντας του έρωτα τα ίχνη
Χάνομαι στην άδεια αγκαλιά σου...
Ξένη.. σε γιορτές και σε παζάρια
Δεν με αφορά η λογική τους
Βλέπεις.. δεν αφήνω ίδια χνάρια
Λες και καταπάτησα τη γη τους...
Κι όμως.. μες στα βήματά σου πέφτω
Λες και με τραβάει ένας μαγνήτης
Σπρώξε με.. να δεις ότι δεν φεύγω
Είμαι της καρδιάς σου ο κομήτης..
Στρώνω το κρεβάτι μου για δύο
Κι όμως πια κανένας δεν κοιμάται
Πάγωσ' η ψυχή μου απ' το κρύο
Κι ούτε τ' όνειρο δεν με λυπάται...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
