| |
ΛΕΥΚΙΟΣ ΒΡΟΥΤΟΣ
Τον τελευταίο βασιλιά,
εκθρόνισε ετούτος,
κι έγιν' ο πρώτος ύπατος.
Ο Λεύκιος ο Βρούτος.
Ο θείος του, εκθρονισθείς,
[τι έπαθε οϊμένα!]
συνωμοτεί,...δεν έμεινε
με χέρια σταυρωμένα.
Τάζοντας δόξα και τιμές,
[γλυκιά η εξουσία!],
δυο γιους του Βρούτου..
έμπλεξε εις την συνωμοσία.
.........................
-Εσύ Τιβέριε τι λες;
-Είναι αλήθεια Τίτο;
Κατέβασαν την κεφαλή.
Άρα..αλήθεια ήτο.
Το οργισμένο πρόσωπο,
γρανίτης τότ' εγίνει.
Όμοια με άγαλμα ψυχρός,
την εντολή του δίνει.
Τους κοπανούν με ρόπαλα,
κι αυτός σαν βράχος στέκει,
μέχρι που και την κεφαλή,..
να πάρει το πελέκι!!
Άλλοι, βάλαν τα κλάματα.
Εκείνος..απαθής,..στητός!!
Κι αναρωτιέμαι τώρα 'γώ:
Ήτανε κτήνος ή θεός;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
