| |
Η εμμονή της λατρείας του συγκερασμού 2011
Δεν ήταν τα οστά που κύρτωσαν κι έγειραν μπροστά το σώμα,
απ'την προσπάθεια,...ήταν η ψυχή που κουλουριάστηκε αγέν-
νητο παιδί στο άπειρο,σ'αυτή τη θέση ρίζωσε βουβή κι η αιώνια
σιωπή έγινε φίλη καλή,για να αποκοιμίζει...μνήμες και φαντάσματα.
Πριν να γεννηθούν τα μάτια,το κορμί και σχήμα πάρει η μορφή,
ήρθε στον κόσμο σαν σκιά περαστική και στάθηκε σε σώματα
πολλά ανάμεσα,το κέλυφος της σύνθεσης να επιλέξει...και ανα-
ρίγησε νοσταλγικά,...για ό,τι είχε πίσω της αφήσει,...το άπειρο
και άφραστο,..για το θνητό να προσπεράσει,μιά παρουσία σύντο-
μη και εφήμερη στη γη,..με τ'άλλα πλάσματα σ'ένδυμα,..να ομοιά-
σει.
Σαν άνεμος και σαν βροχή της δόθηκε αόρατη υφή,γιατί στην
ύλη τη φθαρτή πνοή να υποτάξει;Ο κάθε κόσμος έχει τη δική
του σύνθεση,γιατί η ύφανση στου χρόνου του ακατάλυτου το
αθάνατο γρανάζι,το νήμα από διάφορο υλικό,ν'αναμειγνύει και
να υφαίνει;
Σ'ένα πολύχρωμο μωσαικό,το άυλο και το υλικό,σ'εργόχειρο
αιώνιο,στον αργαλειό του σύμπαντος,τα νήματα,κουβάρι του
αξεδιάλεχτο τα πλάθει και το αδράχτι καθώς το νήμα του
τυλίγει - αιώνες τώρα - ...του κόσμου το άφθαρτο και το φθαρτό,
του σύμπαντος την ύλη καθορίζει...και του πεπρωμένου - άχρονου
και θνητού - όλα σ'ένα,σ'ένα υφαντό συμπαντικό,τα νήματά του
αθροίζει,σ'εργόχειρο θεικό ατέρμονα την ύλη και το άχρονο
στο διηνεκές να ορίζει - συγκερασμός - .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
