| |
Στα αρώματα της άνοιξης, σ τα χρώματα των λουλουδιών, στο πέταγμα των χελιδονιών, όπως και στο βλέμμα εκείνης που βαθιά και αληθινά θα ερωτευτείς αγγίζεις το ωραίο, το μοναδικό και ασύλληπτο της ζωής' και έπειτα οι στιγμές οι καθημερινές, οι συνήθειες οι απλές, που επαναλαμβάνονται όπως οι μέρες και οι εποχές,που τις αγάπα και τις ελκύει η φθορά ίσως να φέρουν μια σκέψη γκρίζα στη ματιά και ένα …βαρέθηκα πια!Και τότε ψάχνεις κάπου να πιαστείς, ψάχνεις πάλι να βρειςπου, πότε, πώς χάθηκε το ωραίο αυτό που πίστεψες ότι είναι το μοναδικό της ζωής; Μα ίσως εκείνη τη στιγμή πρέπει να σκεφτείς ότι εσύ είσαι ο ποιητής καιτο όμορφο πάλι θα εκεί που το άφησες θα το βρεις, αρκεί να το κοιτάξεις τώρα με το βλέμμα της ψυχής…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
