| δέντρο της πρώτης νιότης μου
έπαψες πια να ζεις
-αν βέβαια έζησες ποτέ-
τα φύλλα σου δεν θα θροϊζουν πια
στου νου τις καμάρες
το απαλό κορμί σου
δεν θα προσφέρει θέρμη
χάθηκες σαν τα ανείπωτα λόγια
τους άκλαυτους θρήνους
τ' ανέγγιχτα αγγίγματα
τ' αφίλητα φιλιά
δέντρο της πρώτης νιότης μου
λέξεις σε σκότωσαν
που δεν γραφτήκανε ποτέ
γιατί δεν έκανες για τούτη τη ζωή
κι αυτή η ζωή για σένα
25/11/2019
φ.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|