Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις κι` άλλες σκέψεις, να μου είστε καλά.
Φοβάμαι! ω! πόσο φοβάμαι!
Την εξουσία στη πλάση................................Ακρίτα δικό σου............
τους Γραμματείς και
Φαρισαίους!
Φοβάμαι!
τα λόγια τους
τις πράξεις τους
τον αέρα που αναπνέουν!
Φοβάμαι!
τα τείχη τους
την σκόνη τους
την σκουριά τους
την μπότα τους
τα κάγκελα τους
το γέλιο τους!
Σε ένα πρόσωπο
που αλλάζει!
Χαράζει
της ζωής
τα άδικα!
Φοβάμαι κι` αναπνέω
τον ίδιο τους τον αέρα
ακούω το γέλιο τους!
Μου τριβελίζει τα αυτιά!
τούτου του κόσμου η σκουριά.
Φοβάμαι και ελπίζω.
Σε δίκη εαυτού
σε δίκη θεού!
Ελπίζω σε ένα θαύμα
δικό μου τραύμα!
που αιμοραγεί!
αιμοραγεί!
Σε τούτη της εξουσίας
τη συνοχή!!
Κι` όλο ελπίζω, όλο ελπίζω
ν` ανθίσει ένα κρινάκι!
Να ανθίσει η ροδιά μου!
Ω! Πόσο φοβάμαι.
ΟΙ ΔΡΑΚΟΙ!
Τα λόγια τους, τις πράξεις τους
την μορφή τους!
που αλλάζει πρόσωπα!
Σε ένα γυαλί!
φοβάμαι πολύ!
Κι` όλο ελπίζω
προσπαθώ να ελπίζω!
Να σβήσει τούτο
γκρίζο!
