| |
Εμείς οι άγνωστες γυναίκες
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Κάθε χρόνο γιορτάζουμε την ημέρα της γυναίκας. Ξαφνικά οι εφημερίδες και τα κανάλια την θυμούνται. Ψάχνουν και την βρίσκουν. Διαλέγουνε κάποια όμορφη, νέα, πετυχημένη, επώνυμη και ξακουστή. Για να εντυπωσιάσουνε. Με τα κατορθώματα της. Με την ομορφιά της ,τα κέρδη της σε όλα τα επίπεδα και φυσικά με την επιτυχημένη καριέρα της. Να πείσει. ΄0τι αξίζει. Να παραδειγματιστούν οι υπόλοιπες γυναίκες Να συνεχίσουν να είναι άξιες γυναίκες. Για λίγες ημέρες μερικές βγαίνουν στις οθόνες. Δοξάζονται. Εντυπωσιάζουν. Γράφουν ιστορία. Οι ασήμαντες και οι άγνωστες δοκιμάζουνε, για λίγες ημέρες, στην σκιά των άλλων, την χαρά και την δόξα. Εφήμερη και άυλη. Και μετά ξυπνάμε.
Η πλειοψηφία των γυναικών είναι άγνωστες. Επιτελούν μεγάλο και κοπιαστικό έργο αλλά λίγοι το παρατηρούν. Παίζουν μικρούς και σημαντικούς ρόλους που σημαδεύουν την ιστορία της χώρας τους όμως ζουν μία ζωή εκτός φώτων της δημοσιότητας. Κανείς δεν επιβραβεύει το έργο τους. Αυτές οι γυναίκες ζουν δίπλα μας. Στο χώρο της δουλειάς τους ,στο οικογενειακό τους περιβάλλον διαπρέπουν. Οι περισσότεροι δεν τις παρατηρούν αλλά νοιώθουν την αξίας των άγνωστων γυναικών .όταν απουσιάζουν. Δεν τους απονείμουν διπλώματα και βραβεία αλλά ξέρουν και καταλαβαίνουν την αξία τους δυστυχώς εν απουσία τους. Π.χ. Πηγαίνεις χρόνια στο τάδε ταμείο και πληρώνεις τα χρέη σου. Πάντα σε εξυπηρετεί μία κυρία. Δεν θυμάσαι όνομα, πρόσωπο ούτε φωνή της αλλά κάτι στραβώνει απουσιάζει και την αναζητείς. Ο καινούργιος ούτε ξέρει ούτε θέλει .Αδιαφορεί και δεν γίνεται η δουλειά σου.
Περνάνε απαρατήρητες αλλά σε σκλαβώνουν με την ευγένεια τους. Άξιες, περήφανες, σοβαρές και ηθικές. Προχωρούν με ασφάλεια στην ρουτίνα της καθημερινότητας επειδή ξέρουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Έργο μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και όχι μεγάλα λόγια. Δεν υποτιμάνε κανέναν και δεν φοβούνται την δουλειά.. Ηθελημένα αποφασίζουν και πράττουν το σημαντικό τους έργο χωρίς να το κάνουν θέμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι στερούνται αξίας. Τις βρίσκεις παντού. Είναι η κυρία που βλέποντας ότι στην σειρά υπάρχει μία κυρία με μωρό ,θα παραχωρήσει την θέση της χωρίς να διαμαρτυρηθεί επειδή το θεωρεί λογικό. Είναι αυτή που στο λεωφορείο .όσο κουρασμένη να είναι ,θα σηκωθεί για να καθίσει ο υπερήλικας. Θεωρούν αυτονόητη την θυσία τους. Χαμηλόφωνα, διακριτικά και με αξιοπρέπεια βάζουν το καθημερινό τους λιθαράκι στα δύσκολα. Κτίζουν την ευτυχία τους στο σπιτάκι ,την δουλειά και την οικογένεια τους. Στυλοβάτες στην σκιά του πασά. Οι ίδιες ξέρουν την πραγματική τους αξία. Είναι ικανοποιημένες, δεν ανοίγουν σαμπάνια αλλά ηθελημένα στηρίζουν τους ανθρώπους που αγαπάνε. Κάνουν ανομολόγητες θυσίες. Αντέχουν και μόνο η ψυχή του ξέρει πόσο πόνο, ιδρώτα και αίμα κρύβει η καθημερινότητα τους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
