Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ξαφνικό
 
μέσα στην πρώτη νιότη
πέντε χρονών παιδάκι
θάλασσα αγαπημένη
πήγες να με σκοτώσεις

πολύ σ'αγάπησα
γι'αυτό
κι ας είμαι εδω
κι ας γράφω

θυμάμαι
να μεταλάβω ήθελα
το λάγνο σου αλμύρισμα
στην πλάτη σου
να λικνιστώ
και να χαθώ στο βάθος

θάλασσα
χρόνια πέρασαν
μα τώρα δε σ'αντέχω

έγινε αβάσταχτη
η τόση σου ομορφιά
ανάμνηση,πένθος
και σ'ένα κυματάκι σου
κοιμήθηκα
και φεύγω

20/1/20
φ.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν βραδιάζει οι ψυχές αγριεύουν,ψάχνοντας κάποιο προορισμό...φ.
 
Αγιοβλασιτης
08-03-2020 @ 21:14
::up.:: ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο