| |
Μεγάλε έρωτά μου
απ’ το νου μου δεν θα βγεις
θα σ’ έχω άρωμά μου
απ’ τα ρόδα της αυγής.
Σε κάθε όνειρό μου
στεναγμέ μου συ τρελέ
όπως στον ουρανό μου
χρώματα θα βάζεις μπλε.
Για σένα έχω πάθει
σύνδρομο στερητικό
και μού’ γινες αγκάθι
κι ένοχό μου μυστικό.
Κι αν χίλια τόσα λάθη
τη ζωή μου την κερνώ
μαζί σου έχω μάθει
όλα να τα προσπερνώ.
Στον ώμο μου θα γέρνεις
μες στις κρύες μου νυχτιές
και θα με παρασέρνεις
με μια θύελλα ματιές.
Και σαν θα μου χαρίζεις
το φιλί σου στα κλεφτά
στη φτώχεια μου θ’ αξίζεις
πιο πολύ κι απ’ τα λεφτά.
Για σένα έχω πάθει
σύνδρομο στερητικό
και μού’ γινες αγκάθι
κι ένοχό μου μυστικό.
Κι αν χίλια τόσα λάθη
τη ζωή μου την κερνώ
μαζί σου έχω μάθει
όλα να τα προσπερνώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
