| |
Φωτιά, καπνοί, δρόμοι στενοί
κι ένα μπουκάλι με ουίσκι,
ο καθένας μας κρατεί.
Ένα τσιγάρο, με φωτιά γεμάτο,
σαν τα παιδιά μιας χώρας,
που παραμένουν νεκρά,
μένει και καίει, για αγάπη δεν λέει,
αυτό μεσ' τον θάνατο,
θα βρει συντροφιά.
Τα παπούτσια έχουν πατήσει χώματα,
αίμα και σάλια από πτώματα
και το χέρι στην σκανδάλη θα σκεφτεί,
αν θα κρατήσει άλλον έναν στην ζωή.
Ποτέ δεν ξέχασα τα λόγια τα γραμμένα,
αυτά που γράφτηκαν μ' ιδρώτα από εμένα,
αυτά που έχω στην καρδιά μου φυλαγμένα,
σαν μια εικόνα φλογερή από εσένα...
...Και περιμένω να μου βγουν αληθινά,
τα όνειρα τα πεθαμένα,
όπως ελπίζουν να ξαναζήσουν οι νεκροί,
όπως στις ώρες του θανάτου,
δεν υπάρχει υπομονή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
