| |
χάθηκα στη κίνηση της πόλης
στερέωμα του γύρω μου κενού
ο κρύφιος κόσμος
σηκώνει πάλι το παραπέτασμα
φανερώνεται το θάμπος μόνο
του στιγμιαίου και αποκαλυπτικού
στα ίδια στενά επίγεια βαδίζω τώρα
αλλοίμονο πνίγομαι να περιμένω
ούτε το φύσημα του ανέμου
ούτε το θόλο της υγρασίας
κι οι δρόμοι να πληθαίνουνε
απο κίνηση,περίσκεψη πολλή
μόνος προς την ανάμνηση πάω
μ’όλη τη δύναμη στις στιγμές του ονείρου
είμαι λίγος
λίγος για να συνάξω τον καιρό
που νάναι η γοργόνα
στο παράτολμο ταξίδι
σαν αποκάλυψη ένα άχρονο πρωί
νάρθει,οχι σαν είδος επανάληψης,
την κάθε ανία να ξεπλύνει
οδοιπόρος τις ώρες μου αναμετρώ
στον καταγάλανο τον τρίτο ουρανό
με την αιώνια λάμψη καταμεσής
του υπέρτατου ήλιου
θάμαι τρωτός θα με κυκλώνει
τι τάχα αν έχω μυηθεί;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
