| Μες σε σιωπές βαθιές
και ελπίδες πια σκοτεινές
βαδίζει η εποχή'
τι μοναχική στιγμή!
Βλέμματα θολά,
μέσα σε κλουβιά
παλεύουν τα κορμιά
πουν η παρηγοριά;
Λόγια μελαγχολικά,
σκέψεις της φυγής,
εικόνες μιας κραυγής΄
άνοιξη θα 'ρθεις;
Ένα χελιδόνι μικρό
από μια ρωγμή κοιτώ
που 'χω στην ψυχή
αγιάτρευτη ίσως η πληγή.
Μα 'να η μουσική
ή των άστρων η φωνή;
''φίλε μείνε μέσα εκεί
και απ΄ αύριο πάλι μαζί...''
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|