|
| το τειχος | | |
αν δεν το κανει η φυση το τειχος θα το κανουμε εμεις.
και θυμηθηκα, ισως την ξανα πετυχω, οπου η πρωταγωνιστρια το μονο που θυμαμαι τωρα και λιγο πριν τους τιτλους τελους, ειναι πως οταν επιδιωξε να βγει στον γυαλινο κοσμο φτανοντας οριακα στο χωματινο μονοπατι, ενα βημα πριν την εξοχη απο τον πολιτισμο, επεσε· σε προστατευτικο, αορατο τειχος. τους εβλεπε και δεν την εβλεπαν.
αραγε δικο της, του αΣυνειδητου της; ποιος ξερει.
ο παραδεισος μια φορα ανηκει στα ζωα, αναντικαταστατος, τον κουβαλαν οπου βρεθουν, απο τα ματια τους τρεχει. ο ρυθμος μας αυτα, να ξεπερναμε, ο,τι δεν γινεται να προσπερναμε. #χαμηλωσε να χαμηλωσει ο ποταμος.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας | | |
|
Άηχος 24-03-2020 @ 02:55 | Φιλοσοφημένη γραφή με προεκτάσεις!
::yes.:: ::yes.:: | | Νέτα-σκέτα 24-03-2020 @ 13:51 | Aηχούλη με την παρουσία σου έχεις δώσει και πάλι άπλετη προέκταση
στο σάιτ για να φωλιάσουν όλες οι δημιουργικές ψυχές, Σε ευχαριστούμε
::laugh.:: ::rock.:: | | Κων/νος Ντζ 24-03-2020 @ 14:14 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|