| |
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΛΕΞΗ
Στου Αιγαίου ένα νησί,σ’ είδανε είχες τρελαθεί
ήσουν η Αργώ η Ναυσικά,και γω χωρίς ιδανικά
πως ν’ αποφύγεις τ’ όνειρο,καταραμένη λέξη
φεύγει πάντα το πρωί,και χάνεται όταν φέξει
Σ’ ένα τέτοιο ζω και γω
με του Σωκράτη το ρητό
πριν στο τίποτα πνιγώ
Ήθελες να ειμ’ο Ποσειδών σου ο Θησέας σου για να με σώσεις
της πόλης ένας Εφιάλτης που έπρεπε να τον προδώσεις
με το κολύμπι δεν μπορείς,να βρεις ακτή ν’ αράξεις
ούτε με στίχους να σωθείς όσους πολλούς κι’αν γράψεις
Μεσ’την ομορφιά του νου σου,εκεί μέσα μ’ έχεις χάσει
φωτιά είμαι τ’ ουρανού σου,που πότε δεν έχεις φτάσει
ψάξε ν’ αλλάξεις τ’ όνειρο,να είναι πιο φευγάτο
να μη σου λέει κάθε πρωί,πιάσαμε πάλι πάτο
Σ’ ένα τέτοιο ζω και γω
με του Σωκράτη το ρητό
πριν στο τίποτα πνιγώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
