| |
Σε πρόσβαλλε στο μπαρ… και του τα «έχωνα»
κραυγή πολυτελής στην… ερημιά μας…
θυμόμουνα τις νύχτες που τ’ αμπέχωνα
συμπλήρωναν την θέρμη στα κορμιά μας
Κι αν ήταν συγγενής σου… μα και φίλος σου
τι θέλει να ρωτά για τα..μοιραία…
πως ψάχνει να μαθαίνει τι ο μύλος σου
αλέθει, όταν βγαίνουμε παρέα
Εσύ είσαι το ponstan κι η ασπιρίνη μου
για να ‘μαι εν’ αγόρι σου κεφάτο….
αν θέλω να κερδίσω την Ειρήνη μου
δεν ψάχνω ΟΗΕ.. Άγγλους…και ΝΑΤΟ….
Σε παίρνω μες στις σάρισες… στις βόμβες μου….
μαζί μου, στα πεδία των μαχών μου
στου έρωτα μαζί τις εκατόμβες μου
στους…λόχους….των μεγάλων ενοχών μου…
Σε πρόσβαλλε ξανά… και τονε χτύπησα
οξύθυμος σαν γιόκας του…Πριάμου…
κι αν είσαι όπως λέει κακή… κι αλήτισσα…
για μένα φως μου, είσαι η ΘΕΑ ΜΟΥ!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
