| |
Παράλογο όνειρο είδα και πάλι απόψε.
Σε φυλακή ήμουν θαρρώ,με κάτι παράθυρα θεόρατα.
Έμπαινε φως άπλετο, ζεστό, σχεδόν με τύφλωνε.
Κάποιοι έκλειναν τις κουρτίνες ταχτικά, να μην μας κάψει ο ήλιος.
Σε ένα τοιχίο ζωγράφιζαν όλοι οι έγκλειστοι και μια ευχή.
Παράξενο, κανείς δεν ήθελε να φύγει.
Χαιροσουν τόσο που ήσουν εκεί, προφυλαγμένος από τον έξω κόσμο.
Έξω κυκλοφορούσαν δολοφόνοι, εραστές του κακου και του σκότους.
Ξαφνικά σηκώθηκα, πήγα στο τοιχίο και ζωγράφισα έναν αετό.
Ήθελα να πετάξω, να γίνω ένα με τον άνεμο και να κατασπαραξω ότι προκαλεί κακό σε αυτή τη γη.
Όμως ο δεσμοφύλακας έσβησε άμεσα τη ζωγραφιά να μην τη δουν οι άλλοι.
Συμμορφωθηκα και εγώ κι έκατσα να χαζεύω τις αχτίδες και τις φιγούρες των άλλων,των έξω, καθώς περνούσαν.
Στο τέλος της ημέρας πήρα στάση και σχήμα αετού, για να πετάξω έστω στο όνειρο μου.
Όνειρο μέσα στο όνειρο.
Ξύπνα τουλάχιστον μέσα στο όνειρο σου και πάλεψε από εκεί.
Ίσως να καταφέρεις κάτι.
Ίσως να σου αρκεί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
