| |
Σαν σβήσει ξαφνικά του έρωτα η φωτιά,
που είχε ανάψει ένα πορφυρό δειλινό,
με 'να χάδι τρυφερό και 'να φιλί φλογερό,
κι ένα βλέμμα βαθύ διαυγές αστραφτερό,
μην αφήσεις την καρδιά σου να πληγωθεί,
μην χαράξεις στην ψυχή σου ένα πικρό γιατί.
Μα ψάξε μέσα σου βαθιά στου πόθου τη γωνιά
κει που ανθίζουν κόκκινα ρόδα και γιασεμιά
και άνεμος Νοτιάς λυγίζει την παγωνιά,
για να ακούσεις τη μαγευτική του μουσική
που είναιπάντα έτοιμη και δυνατή
για να σε ταξιδέψει σε ένα νέο φιλί.
Είναι ο έρωτας μια ομορφιά, μια ευωδιά,
που χαρίζει στο φεγγάρι τη χρυσή φορεσιά,
που ντύνει τ' άστρα λευκά την ξαστεριά,
που δίνει στον άνθρωπο που αγαπά φτερά,
για να νιώσει των ονείρων την κρυφή χαρά,
για να ξεπεράσει του απείρου τη ματιά
έστω και για μια φορά, έστω και για μια βραδιά
ακόμη και αν χαθεί ξαφνικά το πάθος η φωτιά
και σε έρημο βρεθείς μονάχος σαν καλαμιά
χαρούμενος να είσαι...ξέρεις τι αξίζει πια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
