| |
Η Ρωσίδα ποιήτρια Ειρήνα Σαμάρινα-Λαμπιρίντ έγραψε ένα ποίημα για να «προστατεύσει» τον λίγο ονειροπόλο
και αλλόκοσμο ποιητή από τους πολύ προσγειωμένους φίλους και συγγενείς. Πράγματι, υπάρχει αυτό το πρόβλημα…
Η ψυχή της ξέχειλη από τους στίχους
Μετά από τα τόσα δάκρυα, και σιωπηλούς τοίχους
Με πίστη θεραπευόταν, χωρίς γιατρούς και βιταμίνες.
Η ψυχή της ξέχειλη από τους στίχους,
Μαζί τους, του ήλιου χιλιάδες ακτίνες.
Εκείνη δεν πιστεύει, ότι οι αγαπημένοι της, μάλωμα χρειάζονται,
Απλά προτιμούν να κατηγορούν, παρά να καταλάβουν.
Γνωρίζει, από την έλλειψη αγάπης οι καρδιές τους επηρεάζονται,
Γι’ αυτό και μαθήματα σπεύδουν να επαναλάβουν.
Την έκαναν θρύψαλα ξανά και μαυροφορεί,
Με τα καμώματα τους κομμάτια κάνουν τους διπλανούς,
Αλλά για εκείνη είναι εύκολο να συγχωρεί
Ανθρώπους κοντινούς με εσωτερικούς τους κόσμους μακρινούς.
Για την ορθότητα οι πόλεμοι σας τόσο παράλογοι,
Όταν θυσιάζετε το όνειρο των άλλων, χωρίς ελεημοσύνη.
Εσείς αγαπάτε δήθεν, αλλά η καρδιά σας τυφλή και άλογη.
Που είναι της αγάπης η γουλιά, που η σταγόνα καλοσύνης;
Και τι πρέπει να κάνει, μην της πείτε,
Δεν κάνει χωρίς κάλεσμα στον κόσμο της να μπείτε.
Αυτό που σας αρέσει, για εκείνη μπορεί να είναι ρεζίλι!
Και ποιοι οι δικαστές; Οι κοντινοί… και οι φίλοι…
Και όταν χαίρεστε της εμπιστοσύνης της, να προσέχετε,
Να τηρείτε τις υποσχέσεις σας.
Από το «δίκαιο» το ψεύτικο να απέχετε,
Αφού μόνο η αγάπη καθορίζει τις σχέσεις σας.
Η αγάπη είναι πιο υψηλή από τους βράχους,
Αυτή τα δάκρυα θα στεγνώσει, θα επουλώσει τις πληγές.
Η ψυχή της ξέχειλη από τους στίχους,
Κι αυτό θα φέρνει σπουδαίες αλλαγές.
Ει. Σαμάρινα-Λαμπιρίντ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
