| |
Και να που είμαστε εδώ να μιλάμε πάλι, για το τίποτα,
αυτό το τίποτα που λίγοι καταλαβαίνουν,
εγώ να παραιτούμαι, για να προσέξω εσένα,
κι εσύ να αναλύεις τα πάντα σε ένα τίποτα.
Αν δεν υπάρχει κάτι, πως μπορώ να βρω τις λέξεις να το ορίσω,
κι αν το ορίσω θα συνεχίσει να είναι τίποτα;
Κάτι ελεύθερο, δίχως σύνορα, δίχως δεσμά,
δίχως όρια, δίχως όνειρα, δεν υπάρχει!
Γιατί για να υπάρχει* κάτι,
(στον κόσμο τον υλικό,)
θα πρέπει να έχει αρχή,
και το τίποτα, δεν έχει τίποτα!
Εσύ όμως, όταν το περιγράφεις,
δείχνεις να ξέρεις κάτι... κάτι για το ατελές** τίποτα!
Κι αν ξέρεις κάτι για το τίποτα,
γνωρίζεις κάτι που δεν έχει αρχή και τέλος,
κάτι αέναο, κάτι ξέχωρο,
κάτι που όλους τους ενώνει έξω απ τα δεσμά τις πραγματικότητας,
σαν ένα πέπλο…
σα μαγεία, μα... αλήθεια…
πέρασε η λήθη και το ξέχασα,
...άστο τίποτα!
* ὑπάρχω < ὑπό + ἄρχω (βρίσκομαι σε κατάσταση υπό της αρχής)
** ατελές = αυτό που δεν έχει τέλος. Δεν είναι ποτέ τέλειο, τελειωμένο ή τετελεσμένο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
