| Ίσως ο πιο δημοφιλής σκηνοθέτης του κινηματογράφου της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Έγραφε καλά ποιήματα όταν ζούσε, αλλά δεν ήταν ευρέως γνωστά. Η βαριά αρρώστιά του «γέννησε», όχι καλά, αλλά υπέροχα ποιήματα. Έναν απ’ αυτά…
Όταν θα φύγω…
Εντός ολίγου η ζωή μου θα τελειώσει….
Και μες στη φύση την αιώνια θα διαλυθώ.
Ως που η μνήμη και η θλίψη μέσα σου θα λειώσει,
ξανά και ξανά μπροστά σου θα προσγειοθώ.
Πολλές φορές για σένα θα ανασταίνομαι,
ως δροσερό αεράκι στον καύσωνα τον πνιγηρό,
κι όταν ως νερό με πίνεις και τρελαίνομαι,
ή ως φωτιά στο τζάκι τον χειμώνα τον ψυχρό.
Πολλές φορές θα εμφανιστώ ουρανοκατέβατος,
ή ως ακτίνα του ηλιοβασιλέματος,
ή σμήνος σύννεφων που πετάει αδέσποτα,
ή ρυάκι του δάσους που κελαρύζει για τίποτα.
Θα υποκλίνεται με χαιρετισμό και νύξη
της μελανόκαρπης αρωνίας το τσαμπί,
η σελήνη μ’ εσένα, με την αύρα της, θα παίξει
ή θα χτυπήσει η θερμή βροχή πάνω στη σκεπή.
Τις νύχτες της ατέλειωτες θα θροΐζει το φύλλωμα,
που τα παράθυρα των δωματίων μας βλέπει…
Θα κοιτάς των αγαπημένων των νιφάδων το χαμήλωμα
και για μια στιγμή θα θυμηθείς του έρωτά μας τα έπη.
Με τον καιρό θα εμφανιστώ πιο σπάνια,
πρέπει να είμαι σεμνός, αφού έγινα ένα τίποτα τσακιστό.
Αν έξαφνα έρθει η αγάπη στη ζωή σου απ’ τα ουράνια...
Τότε εγώ αμέσως για πάντα θα εξαφανιστώ.
Ελντάρ Ριαζάνοφ
Μετάφραση Γ. Σοϊλεμεζίδης
2015 (02.04.20)
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|