| Περί πολλού σιωπούν οι γκρίζοι βράχοι.
Γιατί τη σιωπή τους δεν ακούει η γη;
Το βάρος τους μας τόσο συγγενεύει,
όταν θρονιάζω πάνω τους με περισυλλογή.
Στον στίχο πιο σημαντική απ’ όλα εν η παύση,
που φέρνει την τροπή.
Ο λόγος; Μα μόνο της αναμονής η στάση
είναι πιο εύγλωττη από τη σιωπή.
Διακρίνεται ο στίχος απ’ την πρόζα,
όχι μόνο με την αράδα του μεστή.
Κατά το σούρουπο, από την πέτρα δάκρυα,
με την παλάμη σκούπιζα ζεστή.
Μπ. Ρίζι
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|