Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αβαθή νερά
 Καλημέρα!!!!
 
Προσάραξε η αγάπη μας σε αβαθή νερά
ποιος λογικός αντίλαλος θα έλεγε: να μείνει!
εάν φωνάζαμε κ’ οι δυο σε βάραθρο: νεκρά!
θα φώναζε είμαι ζωντανή, σαν τα όνειρα, εκείνη.

Αγιόκλημα, τριανταφυλλιά, κλωνιά απ’ αγριελιά
κι όλα του κόσμου τα χλωρά που λησμονιά δεν ξέρουν
κρίκοι αλυσίδας ας γενούν σε κάποια ακρογιαλιά
εκείνη που προσάραξε βαθιά να ξαναφέρουν.

Το στάσιμο δεν το μπορεί κ‘ η αγάπη υποφέρει
χάραξ’ της ρότα σ’ άγνωρα ύδατα κι άφησέ τη
τιμόνι δωσ’ της να κρατά γιατί εκείνη ξέρει
πως γίνεται χαλύβδινη στα δίσεκτά της έτη.

Κι αν πέσει σε σκοπέλους κι αν έχει εξοκείλει
δύναμη πάραυτα θα βρει παλεύοντας στο πλάνεμα
τ’ άγνωστα γίνονται γνωστά σε κάθε νέο μίλι
κ’ ώριμη η αγάπη κάποτε λιμάνια βρίσκει απάνεμα.


15/12/2019


Στον τρίτο στίχο της 1ης στροφής η λέξη "νεκρά"
αναφέρεται στη λέξη "όνειρα" του τέταρτου στίχου
της ίδιας στροφής.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είμαι αξιών προασπιστής κι έχω καθήκον, χρέος, να είμαι αγνός, ανθρωπιστής κι ως Έλληνας ωραίος...
 
Euler2
07-04-2020 @ 00:32
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
07-04-2020 @ 04:11
εάν φωνάζαμε κ’ οι δυο σε βάραθρο: νεκρά!
θα φώναζε είμαι ζωντανή, σαν τα όνειρα, εκείνη. ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
smaragdenia
07-04-2020 @ 07:47
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
07-04-2020 @ 08:08
Μαγική!! η γραφή σου, καλημέρα. ::love.:: ::love.:: ::love.::
ακριτας
07-04-2020 @ 10:00
Διαχρονικός οδοδείκτης της αγάπης!!! ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
07-04-2020 @ 10:20
Πολύ όμορφο !!!
Κων/νος Ντζ
07-04-2020 @ 10:47
::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
Γεδεών
07-04-2020 @ 11:52
Αγιόκλημα, τριανταφυλλιά, κλωνιά απ’ αγριελιά
κι όλα του κόσμου τα χλωρά που λησμονιά δεν ξέρουν
κρίκοι αλυσίδας ας γενούν σε κάποια ακρογιαλιά
εκείνη που προσάραξε βαθιά να ξαναφέρουν.

Υπέροχη η γραφή σου αγαπητέ Χαράλαμπε!!!
Αγιοβλασιτης
07-04-2020 @ 14:53
Ωραιότατο...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μάϊκ Χίτζ
07-04-2020 @ 21:19
Με Αγιοβλασιτη !!!
Καλησπέρα Χαράλαμπε !!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μαυρομουστάκης
07-04-2020 @ 22:08
Σαϛ ευχαριστώ!
zari.kardias
08-04-2020 @ 01:02
Εκπληκτικοί στίχοι!!! ::yes.:: ::up.::
Τόσο περιεκτικοί & με προσεγμένη ομοιοκαταληξία!!!
...απ αυτά που διαβάζεις ξανά!!! ::theos.::
CHЯISTOS P
08-04-2020 @ 01:05
Νά ξερες φίλε Χαράλαμπε, πόσο με απασχόλησε αυτή η πρώτη σου στροφή, να την σινιάρω.... ¨ότι κι αν έκανα πάντα υπερίσχυε η δικιά σου...
-Ειρήνη-
08-04-2020 @ 10:17
Πολύ ωραίο ποίημα για τη διαχρονική αγάπη και μακάρι να ήταν έτσι για όλα τα ζευγάρια, όμως πολλά απ' αυτά διαλέγουν να εγκαταλείψουν το πλοίο όταν βρίσκει σε αβαθή...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο