https://www.youtube.com/watch?v=3mjLB59L38k" />https://www.youtube.com/watch?v=3mjLB59L38k">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
133715 Τραγούδια, 272598 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κλείσαν οι πόρτες
 Η δοκιμασία μπαίνει στο δρόμο μας για να ακολουθούμε πιο σωστά το μοναπάτι... https://www.youtube.com/watch?v=3mjLB59L38k
 
Κλείσαν οι πόρτες

Μέσα στο άδειο μου κουφάρι
όλη η σκέψη έχει μπλεχτεί,
γίναν τα όνειρα κουβάρι,
κάθε ελπίδα έχει κρυφτεί.

Όσο γλυκό το πέρασμά σου
τόσο σκληρός ο χωρισμός,
γέρασα ‘κεί, στο κάλεσμά σου,
-κι ήταν ανείπωτος καημός.

      Άνοιξαν πόρτες στους βοριάδες
      -κι ένα βασίλειο η σιωπή-,
      τρέμει η ψυχή μου στους χιονιάδες
      και με σκοτώνει η ντροπή.

      Λιώνουν τη σάρκα τα στοιχειά μου,
      που κατακλύζουν την ψυχή,
      ζυμάρι έχω την καρδιά μου,
      -πρόσφορη λύση η φυγή….



Παίρνω κουράγιο στη σκιά σου,
μες στην ανάμνησή σου ζώ,
σαν νοσταλγώ την αγκαλιά σου
κάνω τον πόνο μου καημό.

Γέρνω αργά τα βλέφαρά μου
και αποκάμω απ’ την σιγή
κι έρχεσ’ ανάλαφρα κοντά μου
να μου γιατρέψεις την πληγή

      Κλείνουν οι πόρτες στους βοριάδες
      φράζουν οι πύλες της σιωπής
      δεν με τρομάζουν πια χιονιάδες
      κι ούτε τα πέπλα της ντροπής.

        Κλείνω απ’ έξω τα στοιχειά μου,
       δεν έχουν θέση στην ψυχή,
        πέτρα θα κάνω την καρδιά μου,
      -δεν είναι λύση η φυγή….
-.-




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Θολό τοπίο
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
heardline
07-04-2020 @ 01:55
Ωραίος Μεγάλε Χρήστο!!! Σκίζεις και θερίζεις!!!!

Δυνατό πολύ αυτό το ποίημα,
δεν έχω λόγια να προ(σ)φέρω,
αδυνατώ που να το καταφέρω,
με ποιητή μπροστά στο νήμα.


Ποίος θα κοιμηθεί πριν δει
το κόσμημα ετούτο,
που η αξία του ευωδεί
εκλεπτυσμένο πλούτο;


Αν είναι για να κοιμηθεί,
τα πριν το πνεύμα δέσει,
θα χάσει, να μου το θυμηθεί,
σαν βγήκε απ' τη μέση.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
07-04-2020 @ 04:05
δεν με τρομάζουν πια χιονιάδες
κι ούτε τα πέπλα της ντροπής.

Κλείνω απ’ έξω τα στοιχειά μου,
δεν έχουν θέση στην ψυχή, ::up.::
ΑΒΕΡΟΗΣ
07-04-2020 @ 05:30
Χρήστο καλημέρα.
Όνειρο το στιχούργημά σου έτοιμο για μελοποίηση.
Οι συνθέτες που ψάχνουν καλούς στίχους, άραγε βλέπουν αυτή τη ζεστή γωνιά της δημιουργίας;
Αν τη βλέπουν θα ανακαλύψουν δυσεύρετα διαμάντια, όπως είναι τούτο εδώ το διαμάντι σου.
Εύγε σου
Celestia
07-04-2020 @ 05:45
Υπεροχο ολο!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
07-04-2020 @ 07:54
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΧΡΗΣΤΟ, ΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
07-04-2020 @ 08:17
Με αυτόν τον μπαγάσα τον Λύρα ασφαλώς. ::love.:: ::love.:: ::love.::
iokasth
07-04-2020 @ 09:07
KΙ εγω με τον Λυρα .Έτσι είνα.
Υπέροχοι και δυνατοί στίχοι.!
Την Καλημέρα μου .
ΝεφΕλλη
heardline
07-04-2020 @ 09:19
Για τη Γεωργία Αμαριλέως:

Α ρε μπαγάσα τι ατάκα πέταξες,
που τη Γεωργία κέρδισες εξ' όλου.
Κι όμως παρά ποτέ δεν έταξες,
ακόμη και του πονηρού διαβόλου;

::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Χαρούμενος Επισκέπτης
07-04-2020 @ 10:47
Ποιότητα και ποιητική απεραντοσύνη!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
07-04-2020 @ 13:31
Χρήστο δε σ' ακούω, όλα καλά;;

Οι παραβάτες του ιού

Κλείσαν οι πόρτες κι άνοιξαν παράθυρα;
Και ψάχνουνε όλους εμάς, σαν ψύλλους στ' άχυρα;;
Φευγάτους χωρίς άδεια, δίχως κρατώντας ζώο;
Που ίσως, όμως, να φορούν κακό ιό, μη σώο;
Μα θα 'ναι δύσκολο να βρουν για να εξιχνιάσουν,
εκτός της άδεις κι αυτής και τον ιό να πιάσουν.
Μέλλει να δούμε και σκυλιά προς εξιχνιασμούς,
άλλω τω τρόπω κ' ειδικά, να βρίσκουν τους ιούς.
Οι μέρες είναι δύσκολες, τους έχουν παρανόμως,
κρυμμένους μες στο δέρμα τους, που σπάνιο ...και όμως,
τους κρύβουν σαν παράνομους, αφού τους κυνηγούν,
σε σπίτια, δρόμους, πάρκα κι όπου αλλού τους βρουν.
================================================
Γιάννης Λύρας

Γράφω ότι είναι δικό μου, μη και το κλέψουν Χρήστο.

Εδώ είναι της αρπαχτής,
της μάσας και της ξάπλας,
που της σελίδας της σωστής,
η αρπαγή της άπλας...


::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Μαυρομουστάκης
07-04-2020 @ 14:50
Μια ιστορία ενόϛ χωρισμού εκτυλίσσεται, με την θλίψη και την απαισιοδοξία να δίνουν σταδιακά τη σκυτάλη στη δύναμη τηϛ καδιάϛ που βρίσκει το κουράγιο να ανταπεξέλθει με τη βοήθεια τηϛ ανάμνησηϛ.
Από κάθε άποψη εξαιρετικό!
ακριτας
07-04-2020 @ 21:54
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
-Ειρήνη-
08-04-2020 @ 10:27
Αυτές οι πόρτες που ανοιγοκλείνουν...βάλε το κλειδί στην κλειδαριά γιατί ο δυνατός αέρας μπορεί να τις ξανανοίξει! Καλογραμμένο, Χρήστο, πολύ μου άρεσε η ποιητική απόδοση των σταδίων του χωρισμού!
CHЯISTOS P
08-04-2020 @ 12:02
Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια. Καλημέρα !
CHЯISTOS P
26-11-2024 @ 21:45
Ακούστε το : https://www.youtube.com/watch?v=3mjLB59L38k

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο