| |
Μες στις στενές και σκοτεινές στοές των ορυχείων
μας κλήρωσε η ζωή την τραγική μας τύχη
σερνάμενοι,σκυφτοί και σκλάβοι των κυρίων
να σκάβουμε σαν ποντικοί,ανώνυμοι κι ονομαστοί...
"μεταλλωρύχοι"...
Μ' ένα κερί στο φέρετρο κλεισμένοι
τον τρόμο ξεγελούσαμε με την ελπίδα αιώνων
να μην θαφτούμε ζωντανοί και μαυρισμένοι
μια αχτίδα ήλιου να 'ν' το τίμημα
των σιωπηλών μας πόνων.
Οι άνθρωποι έξω γιόρταζαν με το δικό μας αίμα
ποιος νοιάζεται για το κακό
που δεν του χτυπάει την πόρτα...
κι αν του χτυπήσει του απαντά
"φύγε από δω και πήγαινε πιο πέρα"
για μας ήταν το μέταλλο του όπλου
για μας κι η σφαίρα!
Κι οι Παρθενώνες χτίστηκαν απ' των σοφών τα δώρα
στις κολασμένες μας ζωές έσκυψε η Ιστορία
με στολισμένο σάβανο μας σκέπασε η ώρα
σταματημένο το ρολόι χτυπά "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
