| |
Γιατί άραγε τα βράδυα
ζυγώνουν τα οράματα
μ' αγάπες ξεχασμένες
από το παρελθόν;
Τα νιώθεις στο παρόν σου
σαν να' ναι αλήθεια δήθεν
αγκαλιά λες και το μέλλον σου
παρέα θα σας βρει
Είδες, ήρθε η κατηφόρα σου
και θέλεις να τις βλέπεις
τις εποχές τις όμορφες
που ήσουνα ψηλά
Γιόρτασε τώρα που' ρθανε
-σύντομος ο ερχομός τους-
βάλε ποτήρι, χόρεψε
να αναβάλλεις το παρόν
Το πέρασμα θα' ναι δύσκολο
το όραμα σε γλυκαίνει
Έτσι γλυκά και όμορφα
σε γυρνάει στο πικρό παρόν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
