| [align=left]
Βαρδιόλα το μπαλκόνι μου
το πέλαγος αντάρια
Μετρώ τους χτύπους της ζωής
τους ήχους του θανάτου.
Βοή από τον ουρανό
για ποιόν χτυπά η καμπάνα.
Με δάκτυλο ο Χάροντας
ποιος θα τον ακολουθήσει
δείχνει αν είσαι άρρωστος
ή αν έχεις αρρωστήσει.
Για το χρώμα της φρίκης
υπάρχει αγωνία .
Η Εκάβη με κραυγές
θρηνεί τους νεκρούς
Ύστερα σιωπή
λείπει το πικραμένο χαμόγελο
Η θάλασσα λαμπυρίζει μπλε
σε μια λυπημένη Άνοιξη.
Δεν μας μεθούν τ' αρώματα
της ανθισμένης λεμονιάς
ούτε το αγιωτικό λιβάνι
μας ηρεμεί.
ποια θάλασσα λησμόνησε τα τραύματα μου
ο θάνατος αφήνει χαρακιές στην καρδιά μου
μη φύγει κανείς .
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|