Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γνωστός...άγνωστος
 
Βγήκα και πάλι στους άδειους δρόμους να περπατήσω ...
κι ένα παλιό μου, χαμένο γνώριμο να συναντήσω.
Χρόνια και χρόνια σε μέρες άστατες πάντα τον ψάχνω...
και αναλύσεις σκληρές και δύσκολες μαζί του κάνω.

Πάντοτε ήθελα να ειν'απέναντι σ 'ενα τραπέζι...
κρασί να πίνουμε κι ένα ρεμπέτικο να σιγοπαίζει.
Να τον ρωτήσω τι μας χωρίζει και δε μπορούμε...
απλά και ήρεμα να συζητήσουμε και να τα βρούμε.

Μα τις ανθρώπινες τις συναντήσεις μας δεν τις δεχόταν..
προφάσεις έβρισκε με κάθε τρόπο κι αντιστεκόταν.
Κι έτσι μ' ανάγκαζε, για να βρω τρόπο να του μιλήσω...
σε άδειους δρόμους να βγαίνω δίπλα του να περπατήσω.

Φορές αμέτρητες είπα να κόψω κάθε μας σχέση...
και όρκο έπαιρνα ,να την κρατήσω αυτή τη θέση.
Όμως τον όρκο ποτέ δεν κράτησα -το χω καημό μου ...
γιατ' ο χαμένος ,γνωστός μου άγνωστος, ειν' το εγώ μου.







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Μαυρομουστάκης
13-04-2020 @ 08:27
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ωραίο και ιδιαίτερο!
Σήμερα οι ρίμες σου σε ζεύγη!
ΛΥΔΙΑ_Θ
13-04-2020 @ 08:32
Δυνατό !!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
smaragdenia
13-04-2020 @ 08:48
Όμως τον όρκο ποτέ δεν κράτησα -το χω καημό μου ...
γιατ' ο χαμένος ,γνωστός μου άγνωστος, ειν' το εγώ μου.

ΟΜΟΕΦΟΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ!!!!!!

::up.:: ::yes.:: ::yes.::
Γιάννης Κατράκης
13-04-2020 @ 10:20
Μα τις ανθρώπινες τις συναντήσεις μας δεν τις δεχόταν..
προφάσεις έβρισκε με κάθε τρόπο κι αντιστεκόταν.
Κι έτσι μ' ανάγκαζε, για να βρω τρόπο να του μιλήσω...
σε άδειους δρόμους να βγαίνω δίπλα του να περπατήσω.

Πανέμορφο ΟΛΟ Αναστάση
Καλή Ανάσταση
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ταπεινος ναρκισσος
13-04-2020 @ 13:40
Με πανωραία ενδοσκόπηση φιλοσοφίσεων ! ! !
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα ! ! !
malkon64
13-04-2020 @ 16:10
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
φραγκοσυριανος
13-04-2020 @ 17:56
::up.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
13-04-2020 @ 18:05
Με Μαυρομουστάκη κι εγώ!!!!!!!!!!!!!!

Μπράβο φίλε Τάσο!!!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
liontari73
13-04-2020 @ 18:33
::up.:: ::up.:: ::up.::
Antonia
13-04-2020 @ 19:43
η αέναη αναζήτηση του εγώ μας σε δύσκολες εποχές.
Όμορφο το δημιούργημα σου. Μπράβο!!!
Μάϊκ Χίτζ
13-04-2020 @ 20:49
Με Antonia !!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
zari.kardias
14-04-2020 @ 01:32
Να τον ρωτήσω τι μας χωρίζει και δε μπορούμε...
απλά και ήρεμα να συζητήσουμε και να τα βρούμε...
Εξαιρετική έμπνευση!!! ::yes.:: ::up.::
::theos.::
-Ειρήνη-
14-04-2020 @ 10:20
Έμμετρη φιλοσοφία Αναστάσιε! Η εικόνα του ανθρώπου που περπατάει σκεφτικός ψάχοντας απαντήσεις σε διλήμματα... δύσκολη η αυτογνωσία και είναι μια διαδικασία που δεν τελειώνει. Πόσες φορές κάναμε κάτι κι ύστερα είπαμε "πώς το έκανα εγώ αυτό!". Πολύ μου άρεσε το ποίημά σου, βάζει σε σκέψεις όποιον το διαβάζει!
Rannia . k
15-04-2020 @ 15:47
Υπέροχη δημιουργία!!!
Καλό απόγευμα και μια πραγματική Ανάσταση
σε όλους μας!!!
::smile.:: ::yes.:: ::smile.::
φραγκοσυριανος
15-04-2020 @ 17:48
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
santana
15-04-2020 @ 21:48
γιατ' ο χαμένος ,γνωστός μου άγνωστος, ειν' το εγώ μου. ::theos.:: ::theos.::
Νεκταρία_SENZ
24-04-2020 @ 11:21
Όμως τον όρκο ποτέ δεν κράτησα -το χω καημό μου ...
γιατ' ο χαμένος ,γνωστός μου άγνωστος, ειν' το εγώ μου. ::up.::

Υπέροχο! ::up.:: ::theos.::
inokrini
10-05-2020 @ 22:18
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
anuya
17-05-2020 @ 11:43
λοιπόν αυτό θα ήταν ωραίο σε τραγούδι.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο