Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κράξιμο και αφασία
 
Σε κράζουνε, σε φτύνουνε,
μα εσύ δεν χαμπαριάζς
χλωρά σκατά αναμασάς
και βαθύ βόθρο σκάβς!!

Τράβα στον ειδικό γιατρό
μη την ψυχή σου βγάζς
αυτός αντέχει ως κι εσύ
τον βόθρο όπου σκάβς!!


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Eμείς δεν βουλώνουμε τα' Ⓐυτιά μας σε Σειρήνες, τις ρίχνουμε στο κⒶτⒶστρωμⒶ και τις γλεντⒶμε © ® †
 
Mπουρμάς
14-04-2020 @ 16:02
...μαύρα πουλιά του δείχνουνε το δρόμο...
heardline
14-04-2020 @ 17:33
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Mπουρμάς
14-04-2020 @ 21:02
Πρέπει να τον δει ψυχίατρος ρε.

Δεν υπάρχει ο τύπος!

Κάθετε και ασχολείται ακόμα, μετά από 10 χρόνια, αλλά και κοπανά τα ίδια και τα ίδια, και άμα λάχει κάνει και κόπι πέηστ τα πάντα!!!!

Τσιμπούρι να ήτανε, πάλι θα είχε ξεκολλήσει!!


Βαριά ψυχοπάθεια και παθολογική ζήλια. Ο πιο καταστροφικός συνδυασμός που υπάρχει.
Mπουρμάς
14-04-2020 @ 21:06
Κι άν τον κλάσεις; κι αν τον φτύσεις
κι αν τον κώλο του ξεσκίσεις
πάντα τρίβεται και γλύφει
αλλά τρώει μόνο τύρφη.
Mπουρμάς
15-04-2020 @ 00:08
Ας πουμε οτι βαρεθηκα μεσα
και σκεφτομαι να βγω εξω.
Φοραω ενα τζιν και μια μπλουζα
παιρνω τα κλειδια
και ξαφνικα μενω μετεωρος στην ανοιχτη πορτα.
Νιωθω ενα αδειασμα
και σκεφτομαι πως πραγματικα
δεν θελω να βγω εξω
ξεντυνομαι και εξαντλημενος
πεφτω στο κρεβατι
τοτε συνειδητοποιω οτι σπαταλω τον χρονο μου αδικα
και ασκοπα αδυνατω να κοιμηθω
ξανασηκωνομαι
ντυνομαι και πιο αποφασισμενος απο ποτε
κλειδωνω και αυτη την φορα
φτανω μεχρι την εισοδο της πολυκατοικιας μου.
Εκει μαυρες σκεψεις με πλυμμυριζουν
δεν θελω να διασταυρωθει η ματια μου με κανεναν καμμια
δεν θελω να πιω να φαω να περπαταω στα χαμενα
Ξαναγυρνω με τα φτερα σπασμενα στο κλουβι μου.
Αποφασιζω να φαω
αφου πρωτα κανω ενα ντουζ
κι αφου δω τις ειδησεις
Τελικα δεν κανω τιποτα απο αυτα
τραβαω την κουρτινα της τζαμοπορτας
καθομαι σε μια καρεκλα
και χαζευω κατω τα αυτοκινητα να περνουν

"Γιατι δεν αναβεις ενα φως;Πως μπορεις να εισαι στα σκοταδια;Λεει η φιλη μου
που ηρθε να με δει
Της εξηγω την κατασταση μου.Μου ανοιγει το φερμουαρ και χωρις περιστροφες
μου παιρνει πιπα.Κοντα να τελειωσω τον βγαζω απο το στομα της και εκσφενδονιζω το σπερμα μου στο τζαμι της πορτας.Νιωθω καλυτερα και για να την ευχαριστησω της προτεινω να παμε να την κερασω μεξικανικο.Εκεινη συμφωνει.Αφηνω πισω την πορτα του διαμερισματος μου.Αφηνω πισω της εξωπορτα της πολυκατοικιας μου.Ειμαι ενας νικητης σκεφτομαι.Φτανουμε αισιως στην γωνια.

-Μηπως προτιμας σουβλακια;Την ρωταω
-Δεν με πειραζει,μου λεει.
-Οχι θα παμε σε εκεινη την πιζερια που ανοιξε πριν λιγο καιρο.
-Παμε οπουδηποτε,μου λεει.
-Ξερεις τι;Ας φαμε σπιτι.Σπαγγετι;
-Μεσα ειμαι απλα αποφασισε.
-Ξερεις μωρε δεν πειναω πραγματικα.
-Κοιτα οταν νιωσεις καλυτερα παρε με τηλεφωνο,μου ειπε τσαντισμενη.
-Εκανε να φυγει αλλα την συγκρατησα απο το χερι.
-Ειμαι μαλακας ετσι δεν ειναι;
-Μερικες φορες.
-Δεν το ελεγχω.
-Το ξερω.
-Παμε....
-Ναι ωραιο ακουγεται.

::rock.:: ::rock.:: ::rock.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο