| |
| | Ελεύθεροι Πολιορκημένοι |  | | |
Ι
Άκρα του τάφου σιωπή, στη πόλη βασιλεύει
Κανένας δεν εργάζεται , κανένας δε δουλεύει
Κλειστήκαμε στα σπίτια μας, κλαίμε το ριζικό μας
Και όλοι το φωνάζουμε, είναι για το καλό μας
Έρμο αμάξι, σκούριασες, τι σ έχω στο γκαράζι
Θα σε πουλήσω σίγουρα, μ έφαγε το μαράζι
Δεν πάω για περπάτημα , δεν πάω για τρεχάλα
Μου έχουν βάλει στο λαιμό, μία σφιχτή διχάλα
Αν βγεις έξω, μου είπανε, σίγουρα θ αρρωστήσεις
Και βέβαια τα χρόνια σου, δεν θα εκατοστίσεις
Γι αυτό και τα αποφάσισα, θα κάτσω στο μπαλκόνι
Να βλέπω τη γειτόνισσα, τα ρούχα της ν απλώνει
Κάθε πρωί κι απόγευμα ανοίγει τα πατζούρια
Και γω την ονειρεύομαι να κάνει γλειφιτζούρια
Σαν σκύβει στη λεκάνη της, να πιάσει μανταλάκια
Στο παντελόνι άμεσα , φουσκώνουν τα μπαλάκια
Τι μου κανες κορονοϊέ, και τι θα παθ ακόμα
Καλύτερα να πέθαινα , να πήγαινα στο χώμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Μαυρομουστάκης
15-04-2020 @ 10:19 | Κωμικοτραγικές καταστάσεις!
Η τελευταία στροφή όλα τα λεφτά!!! | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
15-04-2020 @ 10:22 | Άσε ...καλά είσαι εδώ μας γράφεις και όμορφα στιχάκια. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | heardline
15-04-2020 @ 16:24 | Από το χώμα ήρθες μπρε και που αλλού να φτάσεις,
μα θα μου πεις, χοντρός-χοντρές, σου φτάνει όλη γη;
Ε κάνε λίγη δίαιτα, να χάσεις βάρος, να πετάς, να πιάσεις,
το πρώτο μέρος το γνωστό, που λες, συχνά, πληγή.
Κι εκεί, λεπτός, λιγνός, 'λαφρούλης, της άπονης ζωής,
κοπάνα θα της κάνεις, ζωντανός, να πας εκεί να γιάνεις,
μεθ' όλων σου των υπαρκτών, πριν να 'σαι εκπνοής,
να πας με το καλό σου, το ρούχο της νυκτός, το φως σαν χάνεις.
::wink.:: Ωραίος!!!!!!!!!! | | Αγιοβλασιτης
15-04-2020 @ 16:47 | .. από ότι κατάλαβα ...
το αξίζει το κοίταγμα η γειτόνισσα..
Ποιος τη χάρη σου... με τέτοια θέα.. | | -Ειρήνη-
16-04-2020 @ 09:11 | Ευφάνταστο το κωμικό σου ποίημα, το διασκέδασα! Κι ο Σολωμός, αν το διάβαζε, θα γελούσε φαντάζομαι! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
