| |
Συνάντησα τη μοναξιά
ένα φθινόπωρο γλυφό
ομίχλη είχε και βροχή
τα φύλλα σκόρπια στην αυλή.
Στο δρόμο μόνο οι σκιές
από αγάπες πια θολές'
ψυχές που 'ταν ένα κορμί
ψάχνουν μέσα σε 'να γιατί.
Φεγγάρια που 'μειναν μισά
σκέπασαν στάχτες από φιλιά
δεν άντεξαν το γκριζωπό
της ώρας το βαρύ λεπτό.
Ρωτούν τις στάλες οι καρδιές
αν έχουν δει τις ενοχές
τα βάσανα τους τα κρυφά
από τα άστρα πιο πολλά.
Χελιδονάκι μου μικρό
σένα μονάχα καρτερώ
για να μου φέρεις τη χαρά
δεν την μπορώ τη μοναξιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
