| |
Ξημέρωσε και πάλι, μες του μυαλού την ζάλη,
και στον καιρό τον σκάρτο.
Οι δρόμοι αδειανοι και εμείς στην φυλακή,
να ψάχνουμε τον πάτο.
Χωρίς καρδιά χωρίς ψυχή και δίχως μιαν αγάπη.
Δως μου μια μέρα σου στεγνή και μια σου ρημαγμένη.
Να σου την κάνω αληθινή να σου την κάνω δάκρυ.
Για να σε βλέπω να γελάς σαν να σαι ευτυχισμένη.
Ξημέρωσε και πάλι, και το κλειδί να βγάλει,
δεν μπόρεσε το χέρι.
Μονάχα δυο παιδιά, στον δρόμο σαν πουλιά,
να στήνουνε καρτέρι.
Χωρίς καρδιά χωρίς ψυχή και δίχως μιαν αγάπη.
Δως μου μια μέρα σου στεγνή και μια σου ρημαγμένη.
Να σου την κάνω αληθινή να σου την κάνω δάκρυ.
Για να σε βλέπω να γελάς σαν να σαι ευτυχισμένη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
