| |
τα μπράτσα μου ανοιχτά στη ζωή
συνεχίζω τον αγώνα
δεν πρέπει να στραγγίξω την ορμή
ώσπου να φτάσω στη Βαβυλώνα
θέλω τον ύπνο σου να κοιμηθώ
μέσα στα όνειρα σου να χαθώ
απ'τους νεκρούς με ξεχωρίζει
η αγάπη σου που μερόνυχτα μ'όρίζει
δεν θέλω άλλο απ' το χέρι σου
και στο άσπρο της αγωνίας μου σεντόνι
να με δροσίζει το αέναο αγέρι σου
και να φτάνει ως τη ψυχή που έμεινε μόνη
πιστεύω στο φιλί σου και στο χάδι σου
στου μεγάλους τους καταρράχτες του λαιμού σου
άσπροι λόφοι,άσπροι μηροί κι εκείνο το σημάδι σου
δίψα κι αγωνία του κορμιού μου
φιλώ μονάχα το φιλί σου
και χαίδεύω στη σάρκα σου την πυρκαγιά
οτι ξέρω και δεν ξέρω η αγάπη σου η δική σου
που την ακούω την βλέπω πιότερο καθε μέρα που περνά
και έτσι ζώ σε ερωτεύομαι και ζώ
και φτάνεις εσύ σα θύελλα εσύ ολική
και σ'αγαπώ κι όχι μόνο για αυτό σ'αγαπώ
χωρίς μέτρο χωρίς όριο..... σαν το φιλί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
