Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Νωρίς Που Άργησες
 
Σε περιμένω με το
τρένο των εφτά
Μου είχες υποσχεθεί
νωρίς να ξεμπερδέψεις
Πώς θα προλάβεις να
με δεις έστω κλεφτά
Και στην πολύβουη ζωή σου
να επιστρέψεις



ΝΩΡΙΣ ΠΟΥ ΑΡΓΗΣΕΣ
ΔΕΝ ΗΡΘΕΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ
ΤΡΕΝΟ
ΚΙ ΕΓΩ ΕΠΕΜΕΝΑ
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΓΚΑΚΙ ΝΑ ΣΕ
ΠΕΡΙΜΕΝΩ
ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΦΥΓΑΝΕ
ΚΑΙ Ο ΣΤΑΘΜΟΣ ΘΑ
ΚΛΕΙΣΕΙ ΟΠΟΥ ΝΑ'ΝΑΙ
ΚΙ ΕΧΩ ΠΑΡΕΑ
ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ ΓΙΑ
ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΑΜΑΙ


Πέρασε γρήγορα
Το τρένο των οχτώ
Τα δάχτυλά μου
Έχουν στις τσέπες ξεπαγιάσει
Μου είχες υποσχεθεί
Νωρίς πως θα 'σαι εδώ
Έχει νυχτώσει κι ο σταθμός
Έχει αδειάσει

ΝΩΡΙΣ ΠΟΥ ΑΡΓΗΣΕΣ
ΔΕΝ ΗΡΘΕΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ
ΤΡΕΝΟ
ΚΙ ΕΓΩ ΕΠΕΜΕΝΑ
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΓΚΑΚΙ ΝΑ ΣΕ
ΠΕΡΙΜΕΝΩ
ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΦΥΓΑΝΕ
ΚΑΙ Ο ΣΤΑΘΜΟΣ ΘΑ
ΚΛΕΙΣΕΙ ΟΠΟΥ ΝΑ 'ΝΑΙ
ΚΙ ΕΧΩ ΠΑΡΕΑ
ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΟΥ ΓΙΑ
ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΑΜΑΙ

Μόνη μου ελπίδα πλέον
Στο μυαλό
Η σκέψη ότι ίσως αύριο
Βρεθούμε
Ανάμεσα στα "πρέπει" και
"Μπορώ"
Εμείς οι δυο θα
Συναντηθούμε



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Γιάννης Κατράκης
20-04-2020 @ 17:51
Πώς θα προλάβεις να
με δεις έστω κλεφτά
Και στην πολύβουη ζωή σου
να επιστρέψεις

Πολύ όμορφο όλο Μαρία
Δυνατό κομμάτι....
Χρόνια Πολλά
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
heardline
20-04-2020 @ 18:16
::laugh.:: ::laugh.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
20-04-2020 @ 21:25
Ωραίο Μαρία..
Χρόνια Πολλά
manosmpour
21-04-2020 @ 02:09
Εξαιρετικό και συγκινητικό! Πολύ ωραίοι στίχοι ::theos.::
-Ειρήνη-
21-04-2020 @ 15:23
Σαν ταινία μικρού μήκους ή βιντεοκλίπ... κρίμα η κοπέλα και σίγουρα της αξίζει κάποιος καλύτερος! Αλλά ο έρωτας είναι τυφλός... Όμορφο και γίνεται ωραίο τραγούδι, συμφωνώ με τον Γιάννη Κατράκη, δυνατό!
Maria Machalioti
21-04-2020 @ 19:14
Χρόνια πολλά.Ευχαριστω πολύ.
Maria Machalioti
21-04-2020 @ 19:21
Δυστυχώς οι καθημερινές υποχρεώσεις και οι γρήγοροι ρυθμοί της ζωής συχνά μας απομακρύνουν από τους δικούς μας ανθρώπους.Ζευγαρια,φίλοι και συγγενείς.Χαμενοι στις μικρές και μεγάλες υποχρεώσεις προσπαθούν να βρεθούν,να τα πουν,να συναντηθούν.Κι αυτός ο καφές όλο κανονίζεται κι όλο ακυρωνεται.Και περνούν τα χρόνια.Και περνούν τα τρένα.Να βρίσκουμε πάντα χρόνο να αφιερώνουμε σε όσους αγαπάμε όσο τους έχουμε και πριν γίνουν ανάμνηση.Οι υποχρεώσεις δεν τελειώνουν.Ο χρόνος όμως σ' αυτή τη γη είναι περιορισμένος.Να τον αφιερώνουμε εκεί που πρέπει.Σε όποιον και σε ότι αγαπάμε.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο