| |
| | Εποχές |  | | |
[align=center]Όσο λαλούνε τα πουλιά κι ο τόπος μυροβλίζει,
όσο ποτάμι θα κυλά, η γης που αναβλύζει.
Εγώ για σένανε λαλώ, ρόδο μου, πορφύρι,
αντάμα, πάνω στα δεινά, θα χτίσουμε γιοφύρι...
Όσο χρυσώνουν τα σπαρτά, μες το καυτό λιοπύρι,
όσο φουσκώνουνε πανιά, στου μελτεμιού χατήρι.
Χρυσό στα μάτια σου να δω, ανέμους στα μαλλιά σου,
αντάμα, κάθε στεναγμό, θα βρίσκομαι κοντά σου.
Όσο τα σύννεφα ψηλά, βροχή αναστενάζουν,
όσο στο χώμα φυλλωσιά, τα δέντρα αρμαθιάζουν.
Ψηλά δικό μου ουρανό, πλάθω για σε αστέρι,
αντάμα, 'δω να σε χαρώ, να σου κρατώ το χέρι.
Όσο καμάρι τα βουνά, με χιόνι σκορπισμένα,
άσπρες αυλές στη γειτονιά και σπίτια σφαλισμένα.
Καμάρι έχω εσένα εγώ, λιαχτίδα στην αυγή μου,
αντάμα, ως την εσχατιά, εσύ 'σαι η ζωή μου...[/align]
Χρήστος Μπαλτατζίδης 10/04/2020
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όποια θελήσει τα τραγούδια μου να κρίνει, ας το σκεφτεί μήπως γραφτήκανε για εκείνη… | | | |
|
Αγιοβλασιτης
26-04-2020 @ 22:14 | Πολύ ωραίο Χρήστο
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | aridaios
27-04-2020 @ 01:21 | Ψηλά δικό μου ουρανό, πλάθω για σε αστέρι,
αντάμα, 'δω να σε χαρώ, να σου κρατώ το χέρι.
::yes.:: | | smaragdenia
27-04-2020 @ 07:34 | ΥΠΕΡΟΧΟ, ΟΛΟ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ! !!!!
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | -Ειρήνη-
27-04-2020 @ 10:24 | Εξαιρετικό, Χρήστο! Ποιητικοί όρκοι αιώνιας αγάπης! Πανέμορφες εικόνες ζωής και φωτός... της χαρίζεις όλο τον κόσμο και τον εαυτό σου αφήνεις στα χέρια της...το ποίημά σου με πήγε στον όρκο της Αρετούσας:
"Eίν' άντρας μου ο Pωτόκριτος, ό,τι καιρός περάση,
γή εδά στα νιότα, εις τον ανθό, γή πούρι σα γεράση.
Kι αμνόγω του στον Oυρανό, στον Ήλιο, στο Φεγγάρι,
άλλος ογιά γυναίκα του ποτέ να μη με πάρη". | | mixailas
29-04-2020 @ 10:14 | Στίχοι ....που δημιουργούν πραγματικές εικόνες. Πολύ ωραίο ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
