| |
Ήλιε... που κρύφτηκες πες μου
σε ποια ανατολή και δύση
σε ποιο ποτάμι της χαράς
το φως σου θα με αρμενίσει;
Θέλω να πιω από το νερό σου
να βρεθώ στο πέλαγο σου
σαν κολυμπώ μες στο λευκό
να ζω το μυστικό σου.
Είσαι η όαση η πορφυρή
που λαχταράει η ψυχή
που θέλει να ερωτευτεί
πριν στον καιρό χαθεί.
Στα χέρια σου κρατάς το χρόνο,
που φθείρει και δίνει πόνο'
μα Συ μοιράζεις το φιλί
που η άνοιξη αποζητεί.
Το βλέμμα σου το φωτεινό
που φτιάχνει άστρα λαμπερά
πες μου που πάλι θα το βρω
πριν ναυαγήσω στο σκοτεινό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
