Πολύ όμορφο! Η δεύτερη στροφή ιδιαίτερη, τα λόγια αρνούνται να πεθάνουν... οι στροφές σου έχουν έναν εσωτερικό ρυθμό, έρχεται η μια πίσω από την άλλη όπως τα κύματα στη θάλασσα, εκεί που τελειώνει το ένα νόημα αρχίζει το άλλο, εκεί που τελειώνει η μια ομοιοκαταληξία, μπλέκεται η άλλη...
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο