| |
Έξω απλώνοντας σεντόνια
στου σπιτιού σου τα μπαλκόνια
θα διαβαίνει με τα χρόνια
η ζωή σου η πληχτική.
Θα σε βλέπουν με συμπόνοια
μαραμένη σαν μπιγκόνια
στα μαλλιά σου νά’ χεις χιόνια
βιαστικοί περαστικοί.
Είχες όνειρα βρε Ρούλα
μα κατάντησες μια δούλα
γκόμενου περιωπής
που σου φέρεται σαν μούλα
άντρακλας και με τη βούλα,
νταγλαράς ανδροπρεπής.
Η ζωή σου μια ρουτίνα
με συγύρισμα, φασίνα
δίχως προσμονής αχτίνα
κι ο «γκιουλέκας» μοναχός
σ’ έχει κλείσει στην κουζίνα
να μην το θερίζει η πείνα
κι ο ίδιος μπίρες μια ντουζίνα
σου ζητάει συνεχώς.
Είχες όνειρα βρε Ρούλα
μα κατάντησες μια δούλα
γκόμενου περιωπής
που σου φέρεται σαν μούλα
άντρακλας και με τη βούλα,
νταγλαράς ανδροπρεπής.
Πώς την έπαθες μαζί του
σ’ έχει βάλει στο βρακί του
να περνάει τη ζωή του
μ’ άνεση μαχαραγιά,
μακριά απ’ την επιρροή του
περιφρόνα την πυγμή του
άσ’ τονε με το « πουλί» του
και μην κάνεις το ραγιά.
Άκου με καλά βρε Ρούλα
να μη φέρεσαι σαν δούλα
επιβήτορα νταή
ξύπνησε δεν είσαι νούλα,
ζαρωμένη γυναικούλα,
άλλαξέ τη τη ζωή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
