| Όνειρα στριμωγμένα
μες στον καπνό μπλεγμένα
τα τείχη σου υψώνεις
και την καρδιά κλειδώνεις.
Όσα αλλάζουν ξαφνικά
κι αυτά που μένουν ίδια
έρμαιο είναι του βοριά
στα σύννεφα ταξίδια.
Να σε κοιτώ
μου είναι αρκετό
όνειρο τόσο αληθινό.
Να σε κοιτώ
στιγμές σου να μετρώ
σωστά και λάθη τα ξεχνώ.
Να σε κοιτώ
πώς θες ν' αδιαφορώ
για κάτι τόσο δυνατό.
Τα ερείπια της ψυχής
τα κομμάτια της ζωής
ένα ένα τα ενώνω
την απόσταση μειώνω.
Η ψυχή πλημμυρίζει
λέξεις χρώματα, ηχώ
η καρδιά κι αν δακρύζει
σπάει κομμάτια χίλια δυο.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|